Obraz przedstawia spokojną scenę wiejską; krajobraz skąpany w słońcu rozpościera się przed widzem. Dzieło jest wypełnione bujną zielenią pól i drzew, kontrastującą z miękkimi błękitami nieba usianego puszystymi chmurami. Kręta ścieżka prowadzi wzrok w dal, gdzie wznosi się łagodne wzgórze, poprzecinane prostymi kształtami domostw. Postać, prawdopodobnie pasterz, stoi ze swoim podopiecznym, krową, dodając narracyjny akcent do i tak spokojnej panoramy.

Pociągnięcia pędzla artysty natychmiast urzekają; widoczne pociągnięcia koloru nadają scenie poczucie ruchu i życia. Sposób, w jaki światło przenika przez drzewa, oświetlając pola, jest szczególnie mistrzowski. Użycie koloru jest równie uderzające, z żywymi zielenią i błękitem, które tworzą poczucie świeżości i witalności. Ten obraz przywołuje poczucie spokoju i prostoty, delikatne przypomnienie o pięknie świata przyrody. Prawie słychać łagodną bryzę i odległe dźwięki wsi.