Dzieło prezentuje moment z życia na wsi, skąpane w miękkim, rozproszonym świetle słonecznego dnia. Kobietę, ubraną w praktyczny top z długim rękawem i niebieski fartuch, stanowi centralny punkt. Popycha taczkę wypełnioną świeżo ściętymi warzywami. Technika artysty jest widoczna w pointylistycznym nakładaniu farby, gdzie maleńkie, wyraźne kropki koloru łączą się w oku widza, tworząc kształt i fakturę. Efektem jest migotliwa, niemal wibrująca jakość światła i atmosfery.

Za nią stoi mała dziewczynka, drobna postać w oddali, dodająca poczucia skali i narracji. Tło to bujna gobelin zieleni i błękitu, sugerujący ogród lub wiejski krajobraz. Artysta mistrzowsko wykorzystuje kontrast między solidną postacią kobiety a delikatnym, nakrapianym światłem, aby stworzyć poczucie zarówno solidności, jak i przestronności. Ogólne wrażenie to cicha praca i proste piękno codziennego życia.