Ta sugestywna scena portowa ukazuje tętniący życiem port w Gdańsku, namalowany zręcznym impresjonistycznym pociągnięciem pędzla i stonowaną, ziemistą paletą barw. Artysta stosuje grube, teksturowane pociągnięcia, które falują po płótnie, tworząc żywe wrażenie ruchu w wodzie i na niebie. Kompozycja prowadzi wzrok wzdłuż nabrzeża, gdzie cumują różne statki — niektóre z wydobywającą się parą — przed majestatycznymi starymi budynkami z ciepłymi czerwonymi dachami. Gra światła i cienia sugeruje pochmurny dzień, rzucając miękkie, rozproszone światło, które wywołuje uczucie cichej pracowitości i bogatej historii morskiej.

Paleta, zdominowana przez szarości, stłumione błękity i rdzawe czerwienie, oddaje surowy realizm przemysłowego portu z początku XX wieku. Kłęby dymu z statków symbolizują rodzącą się energię przemysłową, podczas gdy stara architektura nadaje dziełu głęboki kontekst historyczny. Obraz zaprasza widza do wyobrażenia sobie dźwięków mew, plusku wody o kadłuby i odległego szumu przemysłu — nadając scenie nostalgiczną, a zarazem żywą emocjonalną głębię.