W tej urzekającej scenie intymne otoczenie stołu jadalnego ożywa; rozwija się rodzinna kolacja, emanując ciepłem życia domowego z każdego zakątka. Stół, ozdobiony wspaniałymi potrawami – ucztą z jaj, owoców i chleba – zaprasza widza do udziału w tym przyjemnym momencie. Miękkie, rozproszone światło wpadające przez koronkowe zasłony otula zebrane postacie, każda emanująca odrębną aurą: matka, zatopiona w spojrzeniu swojego dziecka, maluch, ciekawski i ucieszony, oraz kobiety wokół, ze spokojną godnością w ich wyrazach twarzy. Tło jest gobelinem drewnianych faktur, które zakorzenia scenę w namacalnej rzeczywistości, która odczuwana jest zarówno znajomo, jak i cenna.

Użyta paleta kolorów jest bogata, ale przygaszona, harmonizując ziemiste odcienie z delikatnie lśniącymi bielami, które ożywiają ten moment. Głębokie cienie kontrastują z oświetlonymi twarzami przy stole, tworząc emocjonalną głębię, która chwyta za serce; artysta uchwyca nie tylko posiłek, ale także łączący rytuał, który wiąże rodzinę z tradycją. To dzieło, upamiętniające chwilę codziennego życia w XIX wieku we Francji, w unikalny sposób uchwyca społeczno-kulturowe elementy epoki, odzwierciedlając zarówno radości, jak i obowiązki życia rodzinnego – dowód jego artystycznego znaczenia.