W tym urzekającym dziele spokojna postać siedzi w sercu mistycznego krajobrazu, otulona głębokimi błękitami i błyszczącymi srebrem. Bogini, wcielająca w sobie wiele czczonych postaci, takich jak Guanyin i Maryja Dziewica, ubrana jest w spływającą szatę ozdobioną geometrycznymi wzorami, które odzwierciedlają złożoność jej boskiej natury. Jej spokojny wyraz twarzy, połączony z wyciągniętymi rękami, sugeruje poczucie przewodnictwa i ochrony, zapraszając widzów do jej spokojnej obecności. Okrągła aureola za nią emanuje światłem, nadając dziełu eteryczny blask, który wzmacnia spokojną atmosferę. Poniżej unosi się wyspa, co sugeruje nadprzyrodzony świat, w którym mieszka, otoczony spokojnymi wodami, które odbijają jej grację.

Kompozycja łączy elementy duchowości z naturalnym pięknem; szczyty wznoszą się po obu stronach bogini, ramując ją w harmonijnej jedności z boskością i ziemią. Użycie chłodnych kolorów budzi poczucie spokoju i introspekcji, przyciągając wzrok ku górze i zapraszając do kontemplacji. Historycznie, to dzieło jest zgodne z fascynacją Rericha wschodnim mistycyzmem, odzwierciedlając zainteresowanie tego czasu mieszaniem motywów kulturowych, a także będąc mostem między duchowymi a ziemskimi krainami. Tutaj, nakładanie tekstur oraz gra światła i cienia tworzą głębię, która wykracza poza prostą wizualną prezentację, przekształcając to dzieło sztuki w przestrzeń do osobistej refleksji i związku z boskością.