Na tym bogato szczegółowym obrazie starszy król, ukoronowany i ubrany w misternie zdobione szaty mieniące się złotem i klejnotami, siedzi głęboko zamyślony na majestatycznym tronie. Jego długa biała broda opada na pierś, a wzrok skierowany jest ku dołowi, owiany powagą i niemal mistyczną ciszą. Tron, misternie rzeźbiony i podniesiony, otoczony jest masywnymi kolumnami ozdobionymi misternymi wzorami i złotymi kapitelami, co sugeruje święte i okazałe otoczenie.

U stóp króla spoczywa świetlista postać anioła, odziana w promienną złotą zbroję i jaskrawo czerwone skrzydła, jej wyraz twarzy jest spokojny, lecz czujny. Trzyma luźno miecz, symbol boskiej ochrony lub nadchodzącego działania, a na stopniach rozsypane są delikatne kwiaty i ozdobne przedmioty, dodając scenie kruchego piękna. Miękkie światło przenikające przez otwarte tło sugeruje świt lub zmierzch, przywołując ponadczasowy moment zawieszony między ziemską władzą a duchową łaską. Mistrzowskie użycie kolorów — zestawienie ciepłych złotych odcieni z chłodnymi cieniami — oraz precyzyjne pociągnięcia pędzla zapraszają widza do refleksji nad tematami mądrości, boskiej władzy i połączenia światów śmiertelnych i niebiańskich.