Obraz uchwyca spokojną scenę wodną, gdzie delikatne liście nenufaru unoszą się wdzięcznie na powierzchni stawu. Artysta stosuje marzycielską paletę, która wywołuje poczucie spokoju; miękkie odcienie zieleni i błękitu przeplatają się z soczystymi różowym i białym na kwiatach nenufaru. W grze światła na wodzie jest coś eterycznego - tworzy odbicia, które delikatnie falują, szepcząc historie o ciszy i ruchu. Wydaje się, że można wyciągnąć rękę i dotknąć jedwabistej powierzchni, poddając się spokojnemu objęciu natury.

Wybór kompozycji emanuje spontanicznością; delikatne pociągnięcie pędzla jest domyślnie wyrazem filozofii impresjonizmu - uchwycenia ulotnych właściwości światła i atmosfery. Warstwy koloru tworzą głębię; od delikatnych cieni pod liśćmi nenufarów po błyszczące akcenty na powierzchni. Wrażenie mrozu chwili w czasie, przypomnienie o spokoju natury w zgiełku życia; zaproszenie do zatrzymania się i docenienia prostych cudów wokół nas. Ten utwór nie tylko odzwierciedla rozwijającą się technikę Moneta, ale także podnosi znaczenie malarstwa pejzażowego do obszaru, który celebruje subtelne emocje związane z naturą.