W tym delikatnym, ale uderzającym szkicu, widz jest zaproszony do odkrywania spokojnego krajobrazu, wytyczonego przez faliste wzgórza i odległą osadę w dolinie. Łagodne linie tworzą eteryczną jakość, uchwycając istotę spokojnego momentu. Wieże i struktury delikatnie wyłaniają się z naturalnego otoczenia, budząc poczucie harmonii między wytworem człowieka a urodą natury. Mistrzostwo artysty polega na tym, jak manipuluje on liniami ołówka — każdy ruch jest lekki, ale przemyślany, co odzwierciedla głębokie zrozumienie świata przyrody.

W pierwszym planie znajdują się subtelne detale, z kłoskami trawy i być może odległymi postaciami, które nadają żywotność otoczeniu. Horyzont tworzy poczucie głębi; przyciąga wzrok w kierunku malowniczej wioski, zapraszając do wyobrażenia sobie dźwięków natury i spokojnej krzątaniny codziennego życia. Stonowana paleta kolorów podkreśla tę spokój; jasnoszare i delikatne linie sugerują atmosferę wczesnego ranka lub późnego popołudnia, otulając całą scenę poezją spokoju.