Obraz przedstawia spokojną scenę nad rozległą wenecką laguną, gdzie tradycyjne łodzie delikatnie unoszą się na połyskującej wodzie pod rozległym, miękkim niebem. Duży żaglowiec na pierwszym planie po prawej stronie przyciąga uwagę rozłożonym białym żaglem, który łapie światło. Wokół niego płyną mniejsze gondole, których ciemne kadłuby kontrastują z połyskującymi odcieniami błękitu i zieleni wody. Na horyzoncie, rozmytym przez lekką mgłę, rysuje się rozpoznawalny kontur weneckiej dzwonnicy i starych budowli, przywołując ponadczasowy nastrój.

Artysta mistrzowsko wykorzystuje światło i perspektywę atmosferyczną, ożywiając tę spokojną morską scenerię. Subtelne przejścia od bladych błękitów do ciepłych tonów ziemi tworzą uspokajający, świetlisty nastrój, zapraszający widza do zanurzenia się w pokojowym rytmie laguny. Pociągnięcia pędzla są płynne, łącząc detale z impresjonistyczną miękkością, przenosząc nas do łagodnej atmosfery Wenecji z początku XX wieku. Obraz wywołuje emocje swoją romantyczną wizją świata unoszącego się pomiędzy ziemią a niebem, będąc hołdem dla miasta, gdzie woda i światło tańczą w wiecznej harmonii.