Dzieło prezentuje spokojną scenę, przesiąkniętą nostalgią. Rozwija się prosta kompozycja: para szklanek, pudełko i miska wypełniona wiśniami spoczywają na stole. Z tyłu przebłysk świata zewnętrznego, sugestia liści bananowca i delikatna czerwona ważka. Użycie linii przez malarza jest zamierzone, w swej prostocie niemal naiwne, a zarazem głęboko skuteczne; kształty są wyraźne, przestrzeń dobrze zdefiniowana. Wyciszona paleta barw, głównie miękkie zielenie i żółcie na kremowym tle, wywołuje poczucie spokoju, chwili zawieszonej w czasie. Artysta uchwycił poczucie efemerycznego piękna, ulotnej natury chwil, zmieniających się pór roku i prostych przyjemności życia. To scena, która szepcze o cichej kontemplacji i upływie czasu. Styl można postrzegać jako mieszankę tradycyjnego malarstwa chińskiego z nowoczesną, a może nawet nieco zachodnią wrażliwością. Wywołuje uczucie przeniesienia do innej epoki.