W tym fascynującym krajobrazie płótno ożywa miękkimi pociągnięciami pędzla i rozmytymi konturami, evokując spokojną atmosferę. Kompozycja przedstawia łagodny pagórek wznoszący się z pierwszego planu, bujny i żywy. Wygląda na to, że ziemia oddycha spokojem cichego poranku, zapraszając widza do wejścia w swoje ciepłe ramiona. Zerkając dalej, widzimy parę nieostrych postaci – może rolników – prowadzących parę koni, ich sylwetki zlewają się z delikatnym tłem. Te postacie ucieleśniają poczucie harmonii i prostoty, nawiązując więź z naturą podczas pracy na ziemi.

Paleta barw używana tutaj jest szczególnie urokliwa - błękity i zielenie harmonijnie łączą się z neutralnymi odcieniami ziemi. Te kolory, miękkie, ale wyraziste, wywołują uczucia nostalgii i pokoju, niemal pozwalając nam usłyszeć szept wiatru w trawie; tutaj natura zdaje się otaczać ludzką pracę. To dzieło uchwytuje spokojny moment, który personifikuje spokój życia wiejskiego, przypominając nam o trwałej relacji między ludzkością a ziemią; to wzruszająca refleksja nad wrażliwością artysty zarówno na krajobraz, jak i na ducha człowieka, który go zamieszkuje.