Scena rozgrywa się w miękkim blasku światła gazowego, oświetlając parę spacerującą po brukowanej ulicy; kobieta, wizja w czerwieni, jej suknia to kaskada eleganckich linii, jej kapelusz to wir białych piór, podczas gdy jej towarzysz jest otulony ponurą elegancją długiego czarnego płaszcza. Gra światła i cienia dodaje głębi, artysta z mistrzowską precyzją uchwycił fakturę luksusowych tkanin, połysk mokrych bruków i eteryczną jakość nocy.

Kompozycja przyciąga wzrok do postaci, ich sylwetki na tle wielkiego budynku, którego okna lśnią jak ciepłe węgle. Wozy konne dodają nuty nostalgii; emocjonalny wpływ obrazu rezonuje z poczuciem ponadczasowości, ulotną chwilą łaski zatrzymaną w czasie. Przywołuje poczucie intymności, prywatny świat szeptanych rozmów i wspólnych spojrzeń, przenosząc mnie do minionej epoki elegancji i romansu.