Ten sugestywny rysunek ukazuje mężczyznę beztrosko opierającego się na misternie zdobionej sofie, wykonany żywymi, ekspresyjnymi liniami, które nadają mu nieformalną elegancję. Artysta używa płynnych, lecz zdecydowanych pociągnięć, aby przedstawić postać w swobodnej pozie, z ramieniem opartym za głową, zamkniętymi oczami lub być może w chwili refleksji. Kontrast pomiędzy gęstym, ciemnym cieniowaniem ubrania mężczyzny a lekkimi, rzadkimi liniami kanapy i tła tworzy fascynujące napięcie wizualne. Krzywizny i zdobienia sofy zostały narysowane delikatnymi, ale pewnymi liniami, ożywiając zarówno mebel, jak i postać na nim spoczywającą.

W obrazie obecny jest subtelny surrealistyczny akcent, gdy linie sofy rozpływają się w eteryczne twarze i abstrakcyjne wzory, zacierając granice między postacią a tłem. Monochromatyczna paleta czarnego atramentu na jasnym papierze wzmacnia skupienie na pracy linii i formy, zapraszając widza do cichej, introwertycznej sceny. Prostota i oszczędność środka wyrazu wzbogacają emocjonalny wpływ – intymny moment zawieszony w czasie, sugerujący zarówno fizyczny odpoczynek, jak i głębszy stan mentalny lub emocjonalny. Dzieło to rezonuje z wrażliwością końca XIX i początku XX wieku, odzwierciedlając okres, w którym artyści eksplorowali bardziej osobiste i psychologiczne wyrazy poprzez sztukę graficzną.