Bu etkileyici çizim, zengin detaylarla süslenmiş bir kanepede rahatça uzanmış bir adamı canlı, ifade dolu çizgilerle tasvir ediyor ve samimi bir zarafet havası yaratıyor. Sanatçı, figürü gevşemiş bir pozda, bir kolunu başının arkasına koymuş ve kapalı gözlerle, düşünceye dalmış gibi gösteriyor. Adamın koyu renkli giysisinin yoğun gölgelemesi ile kanepe ve arka planın hafif, seyrek çizgileri arasında çarpıcı bir görsel gerilim oluşuyor. Kanepenin kıvrımları ve süslemeleri, narin ama kendine güvenen çizgilerle yapılmış ve hem mobilyaya hem de üzerine yaslanan figüre hayat veriyor.

Görüntüde hafif bir gerçeküstü dokunuş var; kanepe çizgileri soluk, soyut desenlere ve hayali yüzlere dönüşerek figür ile ortam arasındaki sınırı bulanıklaştırıyor. Siyah mürekkep ve açık kağıttan oluşan tek renkli palet, çizgi ve formun ön plana çıkmasını sağlıyor ve izleyiciyi sakin, içe dönük bir sahneye davet ediyor. Medyumun sadeliği ve ekonomisi, duygusal etkiyi artırıyor; zamana asılı kalmış samimi bir anı yakalıyor, hem fiziksel rahatlamayı hem de daha derin zihinsel veya duygusal bir durumu ima ediyor. Bu eser, 19. yüzyıl sonu ile 20. yüzyıl başı duyarlılığını yansıtıyor ve sanatçıların grafik sanatlar vasıtasıyla daha kişisel ve psikolojik ifadeleri keşfettiği bir dönemi gözler önüne seriyor.