Bu zarif çizim, genç bir kadının sakin bir uyku anını yakalıyor; zarifçe uzanmış, bir kanepe ya da şezlonga benzer bir yüzey üzerinde. Elbisesinin akıcılığı, yumuşak katları ve ince vurgularla hem hareket hem de dinlenmeyi hissettiriyor — sanki hafif bir hareketin ortasında uykuya dalmış gibi. Sanatçının renkli kağıt üzerine tebeşir ya da pastel kullanımı, kompozisyona sıcaklık ve yumuşaklık katıyor; gevşek ve ifadeli dokunuşlar ise canlı ama nazik bir atmosfer yaratıyor. Renk paleti ise yumuşak kahverengiler, beyazlar ve ince kırmızılarla zenginleştirilmiş toprak tonlarında, izleyiciyi sakin bir düşünceye davet eden samimi bir ruh hali yaratıyor.

Kompozisyon, figürün yatay pozisyonuyla oluşan çapraz çizgilere odaklanıyor; gözleri yavaşça baştan elbisenin uzunluğuna, sonra da rahat ellerine yönlendiriyor. Yüzü hafifçe yukarı dönük, çok az detayla sakin bir nefes ve kapalı gözlerin yumuşaklığı hissediliyor, tüylerle süslü bir şapka altında. Bu rahat zarafet ve huzurlu mahremiyet birleşimi izleyiciyi zamanın askıya alındığı bir anıya taşıyor. Tarihsel olarak bu eser, Belle Époque dönemi zarif duyarlılığını yansıtıyor; dinlenme ve modaya uygun zarafet yaygın temalar olarak öne çıkıyor. Sanatçının ustalığı, günlük bir sahneyi ışık, doku ve uykunun sessiz şiirsel anlatımına dönüştürmesinde yatıyor.