Delikatny rysunek ukazuje młodą kobietę w spokojnym momencie snu, rozłożoną z wdziękiem na powierzchni przypominającej sofę lub leżankę. Płynność jej sukni, z miękkimi fałdami i subtelnymi refleksami, przekazuje jednocześnie ruch i odpoczynek — jakby właśnie zapadła w sen podczas delikatnego gestu. Użycie kredy lub pasteli na barwionym papierze wnosi do kompozycji ciepło i miękkość, a luźne, ekspresyjne pociągnięcia tworzą żywą, lecz czułą atmosferę. Paleta kolorów jest stonowana, bogata w ziemiste odcienie, głównie miękkie brązy, biele i delikatne czerwienie, tworząc intymny nastrój zachęcający do spokojnej refleksji.

Kompozycja skupia się na diagonalnych liniach utworzonych przez leżącą postać, delikatnie prowadząc wzrok od głowy do długości sukni, a następnie z powrotem do rozluźnionych dłoni. Twarz, lekko uniesiona, jest ukazana z minimalną ilością detali — wystarczająco, by poczuć spokojny oddech i miękkość zamkniętych oczu pod kapeluszem zdobionym piórami. Połączenie swobodnej elegancji i spokojnej intymności przenosi widza do chwili zawieszonej w czasie. Historycznie praca odzwierciedla wyrafinowane wrażliwości Belle Époque, gdzie tematy odpoczynku i modnej gracji były powszechne. Mistrzostwo artysty polega na przekształceniu codziennej sceny w żywą eksplorację światła, faktury i cichej poezji snu.