Bu çizimde, zarif ve sakin bir tutum sergileyen bir kadın, dirseklerini dayadığı korkuluğa yaslanmış şekilde betimlenmiştir. İnce ve akıcı çizgilerle yapılan bu çalışma, kadının saçlarının topuz haline getirilmiş detaylarını ve giysisinin yumuşak dokusunu zarifçe ortaya koyar. Monokrom palet kullanımı, form ve ifade üzerinde yoğunlaşarak detaylardan uzak durur ve izleyicide sessiz bir düşünce ve huzur hissi uyandırır. Arka planın neredeyse boş olması, figürün eterik ve zamansız bir güzelliğe sahip olmasını sağlar.

Bu eser, 19. yüzyıl sonundaki sanat anlayışını yansıtır; süsten çok zarafeti ve feminenliği ön plana çıkarır. Çizginin ön planda olduğu bu teknik, eskiz ve gravür geleneklerine gönderme yapar ve samimi bir anı yakalamayı amaçlar. Duygusal derinlik, kontrollü bir duruş ile içsel güç ve hassasiyetin bir araya gelmesinde gizlidir ve izleyiciyi sakin, derin bir düşünceye davet eder.