Μια λεπτή και ευγενική γυναικεία φιγούρα αποδίδεται με ραφιναρισμένες και ρευστές γραμμές, οι οποίες αποπνέουν μια αίσθηση γαλήνιας περισυλλογής. Η γυναικα στηρίζεται προσεκτικά πάνω σε μία κουπαστή, με τα όμορφα διπλωμένα χέρια να υποδηλώνουν μια στιγμή ενδοσκόπησης ή ήρεμου στοχασμού. Η δεξιοτεχνία του καλλιτέχνη φαίνεται στα κομψά, σχεδόν αβίαστα σχέδια που αιχμαλωτίζουν την ύφανση του φορέματος και τις λεπτές μπούκλες στα μαλλιά της, που είναι κομμένα σε περίτεχνο κότσο. Η απλότητα της μονοχρωματικής παλέτας τονίζει περισσότερο τη μορφή και τη στάση παρά τις λεπτομέρειες, επιτρέποντας στον θεατή να νιώσει την ηρεμία και το λεπτό συναισθηματικό βάθος που φέρει. Η αέρινη σύνθεση πάνω σε ένα σχεδόν κενό φόντο δίνει στην φιγούρα έναν αιθέριο χαρακτήρα που προσκαλεί την περιέργεια και μεταφέρει μια διαχρονική ομορφιά.

Το έργο αποτυπώνει την καλλιτεχνική ευαισθησία του τέλους του 19ου αιώνα, όπου η γυναικεία κομψότητα εορτάζεται με εκλεπτυσμένο τρόπο, αντί για περιττή διακόσμηση. Η έμφαση στη γραμμή και όχι στο χρώμα ή τις σκιές παραπέμπει στην παράδοση του σχεδίου και της χαρακτικής, δημιουργώντας μια αίσθηση οικειότητας και άμεσης σύνδεσης. Η συναισθηματική επίδραση βρίσκεται στην συγκρατημένη ατμόσφαιρα—μια αρμονική σύνθεση ήρεμης δύναμης και ευαίσθητης ευθραυστότητας, αποκαλύπτοντας την εκλεπτυσμένη αντίληψη του καλλιτέχνη για τον χαρακτήρα και την αφαίρεση.