Σε αυτό το συγκινητικό πορτρέτο, ένα νεαρό κορίτσι στέκεται με ήσυχη αξιοπρέπεια, προσελκύοντας αμέσως την προσοχή του θεατή. Ντυμένη με ένα βαρύ μαύρο παλτό που υποδηλώνει το κρύο της εποχής, ενσωματώνει μια αίσθηση αθωότητας τυλιγμένη σε μελαγχολία. Το φόντο ψιθυρίζει ιστορίες του φθινοπώρου, με τις ζεστές, γήινες πράσινες αποχρώσεις και μια αφηρημένη στροβιλισμένη χρωμάτων που φαίνεται να την αγκαλιάζουν σε έναν κόσμο υφής και απαλού φωτός. Οι χέρια της, που μοιάζουν με πορσελάνη, περικυκλωμένα από μια σκοτεινή γούνα, είναι προσεκτικά τοποθετημένα μπροστά της, προσθέτοντας βάθος στην στάση της. Μια λεπτή μπλε κορδέλα στον λαιμό της δίνει στον πίνακα μια αίσθηση νεανικής ζωτικότητας, που έρχεται σε έντονη αντίθεση με το σκούρο της ντύσιμο. Αντιλαμβανόμαστε τη ζεστασιά της αγάπης ή την ψυχρότητα της μοναξιάς στην έκφρασή της; Υπάρχει μια συναισθηματική βάθος, μια αίσθηση επιθυμίας που διασχίζει τους αιώνες, προσκαλώντας μας να σκεφτούμε τον κόσμο μέσα από τα μάτια ενός παιδιού που είναι χαμένο στις σκέψεις του.