Ten poruszający portret ukazuje młodą kobietę pogrążoną w cichym zamyśleniu; jej delikatne rysy zostały oddane miękkimi, płynnymi liniami, które zdają się niemal tchnąć życie w obraz. Artysta mistrzowsko posługuje się pastelową paletą — subtelne połączenie kremów, stonowanych zieleni i delikatnych brązów — nadając dziełu oniryczny, nostalgiczny nastrój. Długie, złociste włosy modelki naturalnie opadają, oprawiając jej zamyśloną twarz, a luźne, bufiasto ułożone rękawy sukni dodają wrażenia delikatności i wdzięku, z teksturą oddaną przez pełne lekkości pociągnięcia pędzla.

Kompozycja subtelnie kieruje wzrok widza na jej spokojne, nieco melancholijne spojrzenie, które zdaje się być szeptanym sekretem lub intymnym momentem zatrzymanym w czasie. Tło, rozmyte i nieostre, kontrastuje z wyrazistością postaci, nadając głębię i skupiając uwagę na jej wewnętrznym świecie. Dzieło nie tylko oddaje fizyczne podobieństwo, ale także wzbudza emocjonalne warstwy — nostalgię, refleksję i kruchą urodę przekraczającą granice czasu. Połączenie impresjonistycznej delikatności z wrażliwością początku XX wieku czyni ten portret ponadczasowym hołdem dla cichej kobiecości i subtelnej obecności emocjonalnej.