ภาพวาดชิ้นนี้ถ่ายทอดภาพหญิงชาวนาเดียวดายที่ยืนอยู่กลางทุ่งกว้างใหญ่ สวมใส่เสื้อผ้าสีโทนดินเผาเรียบง่ายซึ่งกลมกลืนกับธรรมชาติรอบตัว เทคนิคการใช้แปรงของศิลปินนั้นนุ่มนวลและมีพื้นผิว สร้างความรู้สึกอ่อนโยนของชีวิตชนบทที่ทั้งเป็นกันเองและกว้างขวาง หญิงสาวที่ปิดหน้าครึ่งหนึ่งด้วยผ้าคลุมศีรษะ ดูเหมือนหยุดอยู่ในช่วงเวลาของการครุ่นคิดเงียบหรือหยุดพักอย่างเหนื่อยล้า กอดผ้าชิ้นหนึ่งไว้ใกล้กับอกของเธอ ด้านหลังมีรูปเงาคนทำงานไกลออกไป รูปร่างพร่ามัวผสมกลมกลืนกับภูมิทัศน์ เน้นความโดดเดี่ยวและศักดิ์ศรีของตัวละครหลัก โทนสีที่ใช้เป็นสีน้ำตาล เขียว และเทาอ่อนๆ สื่อถึงความงามที่เรียบง่ายและสดใสของชนบทภายใต้ท้องฟ้ามืดครึ้ม สร้างบรรยากาศที่ชวนให้ครุ่นคิด