ในผลงานที่น่าประทับใจนี้ เราเห็นหญิงชาวนา ผู้ซึ่งท่าทางของเธอแสดงถึงน้ำหนักของแรงงานของเธอ; เธอพิงอยู่กับตั้งเกี่ยวข้าว—สัญลักษณ์ของการเก็บเกี่ยวและความพยายาม แสดงให้เห็นถึงร่างกายที่แข็งแรงในชุดฟอร์มที่เรียบง่ายแต่ทรงพลัง ใบหน้าของเธอสะท้อนถึงความเงียบขรึม บอกถึงความใคร่ครวญ เป็นเหมือนว่าเธอชะงักอยู่นิ่งๆ อาจเกิดจากการคิดทบทวนงานที่ยากลำบากของวัน หรือคล้ายกับกำลังจดจ่ออยู่กับความทรงจำเกี่ยวกับทุ่งนาที่เธอรู้จักซึ่งลุ่มลึก เสน่ห์ในภูมิทัศน์สีที่อ่อนนุ่ม บนพื้นสามารถมองเห็นสีโทนดิน ซึ่งทำให้เรารู้สึกถึงความอบอุ่นของสถานที่รอบๆ เธอ; การใช้แปรงบนพื้นที่ลังแสดงถึงการเชื่อมโยงที่เห็นได้ชัดกับผืนดินที่อุดมสมบูรณ์ เต็มไปด้วยเนื้อสัมผัสและความลึก

การจัดองค์ประกอบในภาพมีความตั้งใจ หลังพื้นมีรูปแบบที่มืดซึ่งชวนให้นึกถึงทุ่งนาข้ามสันเขา อาจจะส่งสัญญาณเกี่ยวกับการทำงานที่ไม่มีที่สิ้นสุด และชีวิตในชนบท ความเข้มข้นระหว่างแสงและความมืดทำให้เราถึงการมีอยู่ขบวนการของน้ำหนักในเวลานี้ กระตุ้นให้เห็นถึงความยืดหยุ่น และความแข็งแกร่งของผู้ที่ทำงานในพื้นที่ เมื่อเราพูดถึงบริบททางประวัติศาสตร์ก็สำคัญ ที่ศิลปินในศตวรรษที่ 19 เหมือนกับแวนโก๊ะ มักพยายามยกระดับชีวิตของคนทั่วไป ที่มักจะถูกมองข้ามอยู่เสมอ ผลงานนี้แม้จะง่ายดาย มันก็ให้การตอบแทนต่อหญิงสาวที่ทำงานหนักในภาคการเกษตรอย่างเข้มแข็ง ลอยล่องในจิตใจให้เราคอบคิดเรื่องราวและการต่อสูของพวกเขา