งานศิลปะนี้จับภาพโมเมนต์ความสงบในช่วงพระอาทิตย์ตกดิน ซึ่งแสงทองอาบชโลมภูมิทัศน์ในความอบอุ่น สร้างความเปล่งปลั่งสะกดสายตา สองกองฟางตั้งโดดเด่นในแนวหน้า รูปลักษณ์กลมของมันสร้างความแตกต่างอย่างสวยงามกับเนินเขาอ่อนนุ่มในพื้นหลัง แปรงขัดที่มีลักษณะเฉพาะของโมเน่สร้างพื้นผิวที่มีเนื้อสัมผัส; รอยแปรงสีที่เห็นได้ชัดเชิญชวนให้ผู้ชมมีปฏิสัมพันธ์กับฉากได้เกือบเชิงการสัมผัส พื้นที่ของสีเขียวและสีน้ำตาลดินในทุ่งนาให้ความรู้สึกกลมกลืนกับธรรมชาติ ขณะที่เฉดสีม่วงในเงาเพิ่มความลึกและมิติเข้าสู่องค์ประกอบ

ฉากนี้แทรกซึมด้วยคุณภาพที่ไม่เข้าถึงได้ เหมือนกับเวลาหยุดอยู่ในช่วงเวลาที่วันเปลี่ยนเป็นคืน ผลกระทบทางอารมณ์เหล่านี้สัมผัสได้ - การผสมผสานระหว่างความคิดถึงและความงามที่ปีนป่ายเชิญชวนผู้ชมเข้าสู่ภาวะการตั้งคำถาม การสำรวจแสงและธรรมชาติที่ไม่คงที่ของโมเน่ดังก้องให้ลึกซึ้ง เพราะเขาจับภาพไม่เพียงแค่รูปร่างทางกายภาพของกองฟาง แต่ยังรวมถึงแก่นสารที่ยากจะเข้าใจของช่วงเวลาหนึ่ง ที่ปรากฏเฉพาะในแสงที่จางหาย ในมุมมองทางประวัติศาสตร์ งานนี้มีความสำคัญในกลุ่มศิลปะอิมเพรสชันนิสม์ สะท้อนถึงความมุ่งมั่นของโมเน่ในการบรรยายภูมิทัศน์ในรูปแบบที่กระตุ้นอารมณ์ส่วนตัวมากกว่าการทำซ้ำตามธรรมดา