ในผลงานนี้บุคคลที่โดดเดี่ยวยืนอยู่ โดยแสดงถึงการผสมผสานระหว่างความรู้สึกเศร้าและความยืดหยุ่น ชายคนนี้สวมเสื้อเชิ้ตที่เรียบง่าย และหลวม กำลังถือไม้กวาดในมือซ้ายและpipeในมือขวา แสดงให้เห็นถึงภาพลักษณ์แห่งเกียรติยศและความยากลำบาก ใบหน้ากว้างและล้าเหนื่อยของเขาสะท้อนให้เห็นการใช้ชีวิตที่ได้ตลอดชีพ มีรอยย่นลึก ๆ สลักอยู่ในประสบการณ์และความเหนื่อยล้าเฉดสีของสีน้ำตาลที่บอบบางและสีที่มั่วกันสร้างบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความคิดถึง สามารถสัมผัสได้ถึงอารมณ์ร่วมกับตัวละครนี้ แทบไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้; อาจจะเป็นตัวแทนของคนที่ไร้ตัวตนที่ทำงานอย่างเงียบ ๆ ในสังคมซึ่งเรื่องราวของพวกเขาถูกทอเข้าเป็นผืนของการดำรงอยู่

การจัดองค์ประกอบดึงดูดสายตาไปที่ท่าทางของเขา ซึ่งสนับสนุนการมีอยู่แบบสบายๆ แต่ตั้งใจ ท่าทางของเขา ที่มั่นคงแข็งแรงขัดแย้งกับความเรียบง่ายของเสื้อผ้าทำให้เห็นถึงเกียรติเป็นสิ่งสำคัญที่มาพร้อมกับการทำงานอย่างหนัก พาเล็ตที่เต็มไปด้วยสีน้ำตาลมากมายแต่มีความจริง แสดงถึงน้ำหนักทางอารมณ์ของภาพเขียน ขณะที่เส้นบอบบางและเงาสีอ่อน ๆ สะท้อนความอ่อนโยนและความเปราะบาง ผลงานชิ้นนี้มีพื้นฐานมาจากช่วงเวลาแห่งการสำรวจศิลปะที่มีชีวิตชีวา ซึ่งแสดงความสามารถของวินเซนต์แวนโก๊ะที่มีลักษณะเจาะลึกลงไปในประสบการณ์ของมนุษย์ กระตุ้นให้เราหยุดนิ่งและบรรจงเกี่ยวกับชีวิตของผู้คนที่เรามักจะละเลย ผลกระทบทางอารมณ์เพียงแค่ส่งเสียงเหมือนเพลงที่น่าห่วงใย ดังก้องอยู่ที่มุมในหัวใจของเรา ปีนขึ้นไปข้างบน ให้เรารับรู้ถึงความงามที่ซ่อนอยู่ในชีวิตประจำวัน