ภาพเหมือนนำเสนอชายวัยกลางคนที่มีท่าทางสง่างาม สายตาของเขา แม้ว่าจะไม่ได้พบกับผู้ชมโดยตรง แต่ก็มีความคิดไตร่ตรอง ซึ่งบ่งบอกถึงชีวิตภายใน การใช้พู่กันนั้นหลวมแต่มีความมั่นใจ สร้างความรู้สึกถึงพื้นผิวที่เกือบจะทำให้คุณรู้สึกถึงผิวหนังและพื้นผิวของเคราของเขา จานสีถูกลดทอนลง โดยมีการใช้สีน้ำตาลเป็นหลัก สีแดงแบบด้าน และสีเขียวในดวงตา ซึ่งทำให้งานนี้มีความเคร่งขรึมบางอย่าง ความรู้สึกของการไตร่ตรองอย่างเงียบ ๆ

องค์ประกอบนั้นตรงไปตรงมา โดยที่วิชานั้นเติมเต็มกรอบส่วนใหญ่ เน้นย้ำการมีอยู่ของเขา ศิลปินใช้แสงและเงาเพื่อกำหนดระนาบของใบหน้า โดยเฉพาะรอบดวงตาและโหนกแก้ม เพิ่มความลึกและมิติ นี่คือการศึกษาตัวละคร โดยไม่มีพื้นหลังที่วอกแวกหรือองค์ประกอบที่ไม่จำเป็น มีเพียงชายคนนั้นที่ถูกนำมาสู่ชีวิตผ่านสีและการใช้ทักษะ ผลกระทบทางอารมณ์คือการสังเกตอย่างเงียบ ๆ ราวกับว่าศิลปินได้เชิญเรามาร่วมแบ่งปันช่วงเวลาส่วนตัวกับแบบจำลอง มันทำให้คุณสงสัยเกี่ยวกับเรื่องราว ความคิด และชีวิตของเขา