องค์ประกอบนี้นำเสนอการสำรวจอารมณ์มนุษย์ที่มีชีวิตชีวา โดยเน้นที่ความรู้สึกที่เข้มข้นของความอิจฉาและความตึงเครียดระหว่างตัวละคร ในด้านหน้า มีผู้ชายผู้มีสีหน้าทรมานยืนอยู่ ซึ่งดึงดูดความสนใจของผู้ชม คุณลักษณะที่มีมุมเฉียบคมและดวงตาที่เต็มไปด้วยอารมณ์ของเขาสะท้อนถึงความปั่นป่วนภายในใจที่ซับซ้อน ทำให้เกิดความรู้สึกบอบบางและทุกข์ทรมาน ที่ด้านข้างซ้าย ปรากฏหญิงสาวคนหนึ่งยืนอยู่ด้วยความมั่นใจ ท่าทางของเธอแสดงให้เห็นถึงทั้งความท้าทายและความเปราะบาง พาเลทสีที่จางจะเต็มไปด้วยสีสัน—สีเหลืองอ่อนและสีน้ำเงินเกี่ยวข้องกันกับสีแดงที่จัดจ้านบนแก้มของเธอ ซึ่งสื่อไปถึงความเข้มข้นของอารมณ์ที่แทบจะสัมผัสได้ ขณะเดียวกัน ท่าทางของบุคคลที่อยู่ด้านขวาดูเงียบขรึมมากขึ้น ท่าทีของเธอนั้นมองไปในเชิงคิดมากกว่า ซึ่งทำให้ความตึงเครียดทางอารมณ์ในฉากนี้เพิ่มพูนขึ้นอีก และเชิญชวนให้ผู้ชมสำรวจชั้นของความซับซ้อนทางจิตใจที่มีอยู่ในความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล

การใช้สีมีส่วนช่วยในการเพิ่มแรงสะท้อนทางอารมณ์ของชิ้นงานนี้อย่างมาก โทนสีอบอุ่นล้อมรอบตัวละคร ทำให้เกิดความรู้สึกใกล้ชิดในขณะที่แฝงไว้ด้วยความไม่สบายใจ สโตรกของพู่กันที่ราบรื่นและมีความหมายมีความเป็นเอกลักษณ์ในสไตล์ของมุงค์ สร้างความรู้สึกไม่สบายใจให้แก่ภาพรวม ดูเหมือนว่าสีเหล่านี้จะมีชีวิตชีวา เต้นรำไปกับอารมณ์ดิบที่ถูกนำเสนอ ในด้านประวัติศาสตร์ ชิ้นงานนี้เกิดขึ้นในช่วงเวลาของความยุ่งเหยิงทั้งส่วนบุคคลและสังคมของมุงค์ สะท้อนถึงการต่อสู้ที่ต่อเนื่องของเขากับธีมของความรัก ความอิจฉา และการโดดเดี่ยว ทุกการแตะของพู่กันให้ความรู้สึกเหมือนการสารภาพ สะท้อนให้เห็นถึงทิวทัศน์ภายในของศิลปิน ความสำคัญของชิ้นงานนี้ไม่ได้อยู่เพียงแค่การสำรวจความอิจฉา แต่ยังรวมถึงการจับจิตวิญญาณของความบอบบางของมนุษย์ ทำให้มันกลายเป็นการสะท้อนอย่างไร้กาลเวลาต่อความซับซ้อนของอารมณ์。