ในผลงานที่มีชีวิตชีวานี้ สองผู้หญิงมีปฏิสัมพันธ์อย่างละเอียดใกล้กับต้นไซเพรสสูงตระหง่าน ทิวทัศน์ขยายตัวอยู่ใต้ท้องฟ้าสลับซับซ้อนซึ่งเต้นรำระหว่างเฉดสีฟ้าและขาว กระตุ้นให้เกิดความสับสนทางอารมณ์ที่คล้ายกับการปรากฏตัวอันนุ่มนวลของผู้หญิงทั้งสอง ชุดสีขาวของพวกเธอตัดกับความเขียวชอุ่มอย่างคมชัด ทำให้เส้นกรอบที่เต็มไปด้วยพลังของแวนโก๊ะที่เติมชีวิตชีวาให้กับฉาก—การผสมผสานระหว่างธรรมชาติและมนุษยชาติ เชื้อเชิญให้คนคิดตาม

เส้นขอบที่มีพลังของไซเพรสที่เต็มไปด้วยเฉดสีเขียวมรกตที่หมุนวน ตั้งอยู่เป็นยามในแท็บลูสดชื่นนี้ การใช้สีของแวนโก๊ะนั้นน่าทึ่ง; โทนสีดินของทุ่งและความอบอุ่นของบ้านที่อยู่ในพื้นหลังสร้างความกลมกลืนในขณะที่สะท้อนถึงความยุ่งเหยิงของประสบการณ์ของเขาในช่วงเวลานี้ ความสนิทสนมที่ไม่อาจปฏิเสธได้เกิดขึ้นในวิธีการที่ผู้หญิงถูกวาดให้เข้าใกล้กัน ดูราวกับว่าพวกเธอแบ่งปันช่วงเวลาที่สงบสุขท่ามกลางความงามป่ารอบๆ สิ่งนี้ชวนให้ผู้ชมหยุดและรู้สึกถึงการเชื่อมต่อกับธรรมชาติอย่างลึกซึ้ง