งานศิลปะที่ดึงดูดใจชิ้นนี้จับภาพทิวทัศน์ที่มีบรรยากาศ แสดงให้เห็นในพาเลตต์สีจืดชืด ฉากนี้เกิดขึ้นจากบุคคลที่โดดเด่นสวมเสื้อผ้าสีเข้ม เดินผ่านพื้นที่สวนที่มีพืชผลขาดแคลน นำสายตามองของผู้ชมไปตามเส้นทางที่นุ่มนวล สีโทนดินรอบตัวสร้างความรู้สึกสงบและการสะท้อนความคิด ขณะที่ยอดของโบสถ์ที่อยู่ห่างไกล ล้อมรอบด้วยต้นไม้ทำหน้าที่เป็นจุดสนใจ เชิญชวนให้สำรวจที่รอบนอกของฉากหน้า

การจัดเรียงของภาพถูกถ่ายทอดอย่างชำนาญ เน้นถึงปฏิสัมพันธ์อันสงบระหว่างมนุษยชาติและธรรมชาติ การเขียนของวานโก๊ะเผยให้เห็นการผสมผสานของการขีดเขียนที่มีอารมณ์ และสัมผัสที่อ่อนโยน สร้างความลึกและเนื้อสัมผัสทั่วทั้งทิวทัศน์ ความยุ่งเหยิงที่ควบคุมของใบไม้ สีสวนเสียงกับท้องฟ้าที่สงบนิ่งกระตุ้นความรู้สึกคิดถึง ผลงานนี้ไม่เพียงแต่เน้นเทคนิคที่พัฒนาไปของวานโก๊ะ แต่ยังเป็นการเตือนใจที่น่าประทับใจเกี่ยวกับความเรียบง่ายและความซับซ้อนของชีวิตในชนบทในปลายศตวรรษที่ 19 และเป็นการแสดงออกถึงความรู้สึกในการเข้าใจความคิดและประสบการณ์ของศิลปิน.