งานศิลปะชิ้นนี้นำเสนอการนำเสนอที่มืดมนของชาวประมงคนหนึ่ง ซึ่งใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยตราประทับของงานหนักและประสบการณ์ กำลังมองไปทางขวาด้วยความคิด เมื่อสังเกตเห็น，เฉดสีในงานที่มืดมิดทำให้เหตุการณ์ในอากาศของเขาโดดเด่น แสดงให้เห็นถึงความเมื่อยล้าและความทนทาน ตาของเขาลึกซึ้งเล่าเรื่องที่ไม่เคยถูกพูดออกมา แสดงถึงทั้งการต่อสู้และศักดิ์ศรีของการมีอยู่ของเขา การเบลอที่อ่อนโยนและเส้นละเอียดของสื่อสร้างบรรยากาศที่ส่วนตัว ทำให้มองเห็นได้ถึงโลกของเขา

ชิ้นงานนี้เป็นผลงานชั้นสูงในด้านอารมณ์และเทคนิคของศิลปะ ในการสร้างชิ้นงาน วาน โก๊ะ ใช้เงาโวลุ่มพิเศษและกราฟฟิกเพื่อเน้นอารมณ์และเนื้อสัมผัสของวัตถุ ฟอมนั้นแทบจะไม่สามารถปรากฏได้เนื่องจากใส่ด้วยรายละเอียดต่างๆ ของสัดส่วน ที่รุนแรง Vangogh ปรับใช้นิยามทั้งความเรียบง่าย หมายความว่าผลงานนี้ไม่ได้หมายความเพียงแค่มีทักษะทางด้านศิลปะเท่านั้น แต่อาจมองว่าเชื่อมโยงกับชีวิตในศตวรรษที่ 19 เรียกร้องให้มีการพูดคุยอย่างอ่อนไหว ศิลเปรียบเสมือนช่วงเวลาทึบๆ ท่านเข้าร่วมยอมรับธรรมชาติ คงเวลาช่วงเวลาทาไปอย่างจริงจัง