ในชิ้นงานที่เต็มไปด้วยอารมณ์นี้ บุคคลหนึ่งยืนอยู่ในกรอบของโค้งสร้างนิยายที่น่าสนใจซึ่งเชิญชวนให้คิด พื้นที่สีจางๆ แต่ลึกซึ้งมอบคุณภาพที่เหมือนฝันให้กับภูมิทัศน์ ซึ่งสีเขียวอ่อนจะผสมผสานเข้ากับโทนสีพาสเทลของแต่งกายของบุคคล ขนาดที่ไม่ทึบของพื้นหลังหมายถึงสวนที่เก็บความสวยงามอยู่ข้างหลัง เป็นการเฉลิมฉลองความงามของธรรมชาติที่ละเอียดอ่อนทำให้มีความเป็นมนุษย์ ทุกการลากแปรงเหมือนจะเต้นรำด้วยความอบอุ่นและแสง ทำให้ไม่เพียงแต่สร้างภาพดูดี แต่ก่อตัวเป็นบรรยากาศที่สัมผัสได้

เทคนิคของศิลปินมีลักษณะเป็นรูปแบบอิมเพรสชั่นต่างๆเน้นถึงความรู้สึกที่อยู่ในพื้นที่เฉพาะมากกว่าการแสดงผลที่เข้มข้น ผู้คนสามารถรู้สึกถึงลมเบาๆที่เคลื่อนใบไม้ไป หากมีความแตกต่างที่นุ่มนวลระหว่างบุคคลและพื้นที่เปิดโล่งที่สว่างให้เกิดแรงดึงทำให้มันเกิดสภาวะการขัดเกลา ความละเอียดอ่อนที่ซับซ้อนบนกำแพง — อาจจะให้เกียรติมรดกแอนดาลูเซียเมื่อมองโลกในแง่บวก — พร้อมจะให้คุณค่าแห่งวัฒนธรรมที่ปรากฏตัวในลักษณะที่ท้องสำคัญ อิทธิพลทางอารมณ์ของผลงานดังก้องอยู่ลึกๆ กระตุ้นให้เกิดอารมณ์ที่หวนนึกถึงและความเชื่อมโยงกับบ้าน ช่วยให้สะท้อนความคิดเกี่ยวกับประสบการณ์ของการเปลี่ยนแปลงและพื้นที่ที่เราอาศัยอยู่。