ภาพเหมือนที่อ่อนโยนนี้ถ่ายทอดภาพเด็กหญิงตัวน้อยที่ยืนอย่างสง่างามบนเก้าอี้ไม้ มือกำช่อดอกไม้ที่บอบบางได้อย่างน่าประทับใจ เทคนิคพู่กันของศิลปินแสดงให้เห็นเนื้อผ้าที่นุ่มนวลของชุดสีขาวที่มีระบาย ตัดกับไม้เก้าอี้สีเข้มและโต๊ะที่แกะสลักอย่างประณีต เบื้องหลังที่อบอุ่นและมืดช่วยให้ตัวแบบเปล่งประกายอย่างนุ่มนวล ราวกับได้รับแสงอ่อน ๆ สร้างความรู้สึกอบอุ่นและเงียบสงบ ช่วงอารมณ์ที่แสดงออกบนใบหน้าเด็กหญิงนั้นทั้งบริสุทธิ์และแฝงความคิดลึกซึ้ง ชวนให้ผู้ชมจินตนาการถึงเรื่องราวและความรู้สึกที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังช่วงเวลาอันสงบนี้

องค์ประกอบภาพมีความสมดุลอย่างลงตัว ดอกไม้บนโต๊ะสะท้อนกับดอกไม้ที่เด็กหญิงถือไว้ สร้างจังหวะสายตาที่พาผู้ชมวนรอบผืนผ้าใบ โทนสีที่เน้นสีครีม น้ำตาลดิน และชมพูอ่อน ๆ สื่อถึงความสง่างามและอบอุ่นเหนือกาลเวลา เหมาะสมกับภาพเหมือนในปลายศตวรรษที่ 19 ผลงานชิ้นนี้ผสมผสานความสมจริงกับสัมผัสแบบอิมเพรสชันนิสม์อย่างนุ่มนวล สะท้อนแนวโน้มทางศิลปะในยุคนั้น พร้อมถ่ายทอดความงดงามและความรู้สึกที่ลึกซึ้งของวัยเด็ก