งานศิลปะที่ซับซ้อนนี้แสดงให้เห็นฉากที่แออัดซึ่งเต็มไปด้วยตัวละครมากมาย การจัดองค์ประกอบมีรายละเอียดมากมาย ดึงดูดให้ผู้ชมให้ความสนใจกับกิจกรรมต่างๆ ที่เกิดขึ้นพร้อมกัน การจัดระเบียบอย่างพิถีพิถันขององค์ประกอบสร้างบรรยากาศที่กลมกลืนแต่ยุ่งเหยิง ในขณะที่ตัวละครต่างๆ มีส่วนร่วมในการโต้ตอบที่ไม่ซ้ำกันซึ่งบอกเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับชุมชนและชีวิตประจำวัน ตัวละครแต่ละตัวถูกสร้างขึ้นด้วยความรู้สึกเฉพาะตัว คุณสามารถฟังเสียงพูดคุยและเสียงฝีเท้าได้เกือบตลอด ในขณะที่เสียงของสีดินและท่าทางที่เป็นมิตร.

สีของงานส่วนใหญ่จะเป็นสีที่มีความกลมกลืน เช่น สีน้ำตาลอ่อนและสีเทาที่มีการสร้างมิติพอสมควรและยึดดำเนินเรื่องในบริบททางประวัติศาสตร์ อย่างไรก็ตาม ณ จุดที่เซ็นเซอร์อยู่ระหว่างสีที่มีกลาง หากมีสีที่สดใสขึ้นที่เน้นตัวละครหรือการกระทำเฉพาะที่จับภาพความมีชีวิตชีวาของชีวิตแม้ในแง่มุมที่น่าเบื่อหน่ายเพียงเท่านั้น.. งานศิลปะนี้ไม่เพียงเชิญชวนให้พิจารณายุคสมัยที่มันเป็นที่ปรากฏ แต่ยังชวนให้เกิดความรู้สึกทางอารมณ์ ฟื้นฟูความรู้สึกถึงเรื่องราวที่มีความร่วมกัน.