To skomplikowane dzieło przedstawia ruchliwą scenę, pełną tłumu postaci. Kompozycja jest bogata w szczegóły, przyciągając wzrok widza do różnych wydarzeń rozgrywających się jednocześnie. Staranna organizacja elementów tworzy harmonijną, ale chaotyczną atmosferę, gdy różni bohaterowie angażują się w unikalne interakcje, opowiadając historię wspólnoty i codziennego życia. Każda postać jest przedstawiona z poczuciem indywidualności; niemal można usłyszeć zgiełk rozmów i szum stóp wśród ziemistych odcieni i żywych gestów.

Paleta kolorów jest przede wszystkim stonowana, z miękkimi brązami i szarościami, które tworzą pewną głębokość i zakotwiczają narrację w kontekście historycznym. Jednak pośród tych neutralnych tonów pojawiają się jaśniejsze akcenty podkreślające konkretne postacie lub działania, uchwytując witalność życia nawet w jego prozaicznych aspektach. To dzieło nie tylko zaprasza do refleksji nad epoką, którą przedstawia, ale także wywołuje emocje, budząc tęsknotę za doświadczeniami wspólnotowymi.