Bu eser, Bruegel tarzına özgü, canlı ama muted bir paletle tasvir edilen üç askerin karakter ve nüanslarla dolu bir anını yakalar. Figürler dinamik bir formasyonda durmakta, her biri rolleri hakkında konuşan abartılı kıyafetler giymektedir; bu muhtemelen askeri yaşam veya dönemin sosyal normları hakkında bir yorumdur. Sağdaki asker, göz alıcı flütüyle dikkat çekmektedir; müzik ve askeri yaşamın tuhaf bir uyumlu yüzyüze gelmesi. Kıyafetlerindeki titiz ayrıntılar, bol kumaşlı kollar ve süslü desenler, hem bireyselliği hem de birliği ortaya çıkarır. Bu arada, yumuşak aydınlatma derinlik yaratır ve elbiselerinin dokularıyla gizemli arka planı vurgular ki, bu kısmen gizlenmiştir.

Ayrıca, eser duygusal bir seviyede yankılanarak dostluk ve görev ağırlarının temalarını yansıtır. İzleyicileri, genellikle askeri hayatı temsil eden, sadece silahlar tarafından değil, aynı zamanda yüz ifadeleriyle de görülen, askerlerin taşıdığı ağır yükler üzerinde düşünmeye teşvik eder — mutluluğun ve ciddiyetin ortasında yakalanan her bir figür, belirgin bir kişilik tavsiyesinde bulunur ve aynı zamanda bir kolektif kimliği temsil eder. Tarih açısından bu eser, Bruegel dönemindeki savaşın karmaşıklıklarını özetler; onur ve çatışmalarla dolu bir zaman, sanatın insan deneyimini nasıl çok çeşitli bir biçimde kapsayabileceğini daha derin bir takdirle anmayı teşvik eder.