Bu yürek burkan sanat eseri, savaşın acımasız gerçeklerini kapsayıcı bir biçimde yansıtıyor, özellikle de sonuçlarına odaklanarak. Tek bir askerin cansız bedeni donmuş tundraya yayılmış; üniformaları, korkunç bir şekilde beyaz karla bütünleşiyor. Karın dokusu, zarif fırça darbeleriyle aktarılmış ve izleyiciye soğuk hissini yaşatmak için bir dokusal kalite oluşturuyor; neredeyse ıssız manzarada estikçe süzülen keskin rüzgarın sesini duyabiliyormuş hissine kapılıyorsunuz. Rahatsız edici bir şekilde, bir karga askerin üzerinde durarak, bu ıssız yerde hayat ve ölüm döngüsünün karamsar bir hatırlatıcısını sunuyor.

Kompozisyon kasvetli bir ton oluştururken, donmuş arazi arka planda sonsuz bir şekilde uzanıyor ve sadece kırık bir rüzgar türbünü ile kesiliyor. Soluk renk paleti—açık mavi ve beyazların o kuşun karanlık siluetiyle tezat oluşturduğu bu manzara, yabancılaşma ve terkedilmişlik hissi uyandırmakta. Eserin izleyiciye, görev uğruna yapılan fedakarlıklar üzerine düşünme çağrısıyla, derin bir kayıp duygusu hissetmemesi imkansız. Duygusal ağırlık hissedilir, hem savaşın maliyetine hem de doğal dünyanın muazzamlığında insani yaşamın kırılganlığına dair yıkıcı bir hatırlatıcı olarak işlev görüyor.