Zayıf bir şekilde aydınlatılmış yeşil bir odada, duygusal bir karmaşadan derinlere doğru bir figür ortaya çıkıyor. Sanatçı, derin bir kıskançlık anını yakalıyor—birbirine geçmiş olan aşk ve acı, erkek karakterin dışarıyı izlerkenki çaresiz ve savunmasız bakışlarıyla görünüyor. Solgun teni, canlı yeşil duvarlarla keskin bir tezat oluşturuyor ve izleyicide rahatsız edici bir atmosfer yaratıyor. Arka planda, desenli noktalarla dolu zemin, enerjisiyle titriyor gibi görünerek, ön plandaki figürlere—belki de sevdiğini kaybetme korkusu yaşayan bir adamın acısına doğru çekiyor.

Arka planda, kırmızı giyinmiş bir kadının hayali silueti, kendine özel bir anın içine dalmış gibi durarak, tehdit sembolü—bu duygusal dramadaki antagonisti olarak belirmektedir. Onun giysisindeki canlı kırmızı, erkek protagonista karşısında zıt bir etki oluşturarak, yalnızlık ve korku duygularını artırmakta. Gevşek fırça hareketleri ve cesur renk seçimleri, tuvalden taşan duygularıyla hayata geçecek şekilde bir kıskançlık ve panik hissi yaratıyor. Bu eser, sanatçının psikolojik manzaraları araştırmasının bir sembolü olarak, insan deneyiminin aşkı ve ona bağlı zayıflıkları üzerine derin bir an sunmaktadır.