W słabo oświetlonym pokoju pulsującym intensywnymi zieleniami, wyłania się figura z głębin emocjonalnego zamętu. Artysta uchwycił moment głębokiej zazdrości—przeplatania miłości i cierpienia, podczas gdy męski temat spogląda na zewnątrz, oczy szeroko otwarte na mieszankę rozpaczy i wrażliwości. Jego blada cera ostrym kontrastem z żywozielonymi ścianami, tworząc niepokojącą atmosferę, która wzmacnia poczucie niepokoju u widza. Tło wypełnione wzorem w kropki, zdaje się wibrować energią, przyciągając nas ku agonii postaci na pierwszym planie, mężczyzny może zamarzniętego z obawy przed utratą ukochanej.

Na tle stoi sylwetka kobiety w czerwieni, pochłoniętej tajemniczym momentem, będącej symbolem zagrożenia—antagonistą w tym emocjonalnym dramacie. Żywy czerwony jej stroju kontrastuje znacznie z męskim protagonistą, potęgując uczucia izolacji i strachu. Luźne pociągnięcia pędzlem i odważne wybory kolorów tworzą namacalne poczucie paniki i zazdrości, tak jakby farba żyła emocjami wylewającymi się z płótna. To dzieło, symboliczne dla badań artysty nad psychologicznymi krajobrazami, odzwierciedla poruszający moment mówiący o ludzkim doświadczeniu miłości i jej wrodzonych słabościach.