Eser, sessiz bir tefekkür anını yakalar; oturan bir figür, muhtemelen bir adam, merkezi odak noktasıdır. Basit bir masada, loş ışıklı bir iç mekanda gibi görünen bir yerde oturuyor. Dokular kaba ve fırça darbeleri kısa ve kesiktir, bu da resme bir anlık ve sıcaklık hissi verir. Bir pencere, dış dünyaya bir bakış sunarak, iç mekanın kısık tonlarıyla keskin bir tezat oluşturur. Pencereden süzülen ışık sahneyi aydınlatır, gölgeler düşürür ve adamın şeklini vurgular.