Bu büyüleyici eserde, genç bir kadın, lüks bir kırmızı sandalyede zarif bir şekilde oturuyor, huzuru ve nazikliği canlandırıyor. Başını nazikçe eğmiş, belki hayallere dalmışken, narin parmakları küçük bir gri kediyi kucaklıyor gibi görünüyor ve kedi derin bir uykuda. Renoir'ın imza fırça darbeleri, sahneye doku ve hareket katıyor; dalgalı vuruşlar, ışıkta hafifçe parlayan canlı bir mavi elbise yaratıyor. Cildinin açık tonu, derin giysileriyle güzel bir şekilde tezat oluşturuyor, gençliğini ve sakinliğini vurguluyor.

Arka plan, mavi bir gradyan ile, temayı sarıyor ve anın eterik kalitesini artırıyor. Bu sahnenin sıcaklığını neredeyse hissedebilir ve onun kucağında mışıl mışıl uyuyan kedinin yumuşak mırıltısını duyabilirsiniz. Renoir, evdeki mutluluğun geçici bir anını yakalıyor; insan ve kedi arasındaki yakınlık, izleyiciye duygusal bir düzeyde hitap ediyor. İşte burada, hayatın bir kesiti var; basit ama derin bir güzellik taşıyor, sanatçının canlı paleti ve akışkan, serbest vuruşlarıyla yakınlık ve konfor ilettiğini yansıtıyor.