Gauguin'in 'Gece Kahvesi', izleyiciyi uyuşuk bir tefekkür dünyasına sokar; gölgelerin ve doygun renklerin dünyası. Yoğun kırmızı duvarlar ve sarımsı ışık, bunaltıcı bir akşamı anımsatan ağır bir atmosfer yaratır. Bir kadın, belki de işletmeci, bir masada oturuyor, bakışları izleyiciye sabitlenmiş, ifadesi yorgunluk ve ince bir eğlencenin bir karışımı. Başını eline dayamış, rahatlık ve belki de can sıkıntısı ifadesi. Bilardo masasının zümrüt yeşili, gözü çeken ve arka plandaki figürler için bir sahne oluşturan, çevreleyen tonlarla keskin bir tezat oluşturur. Sahne, sanki zamanın bu loş aydınlatılmış mekanda yavaşladığı gibi, sessiz bir huzur, neredeyse melankolik bir hareketsizlik hissiyle doludur. Bu, bu kafeyi ziyaret edenlerin, her birinin kendi söylenmemiş hikayeleri olan, hayatlarına kısa bir bakış, yakalanmış bir andır.