Kazıma, bizi sert gerçekliğin bir sahnesine, bir ustanın dokunuşuyla işlenmiş kasvetli bir tabloya sokuyor. Figürler, umutsuz bir eylem çılgınlığı içinde bükülmüş. Bir grup adam, düşmüş yoldaşlarına yardım etmek için çabalıyor, yüzleri ıstırap ve kararlılığın bir karışımıyla kazınmış. Sanatçının çizgi kullanımı özellikle çarpıcıdır; gölge ve ışığın, katı formların ve eterik alanların bir dansı, izleyiciyi anın kalbine çeken bir anındalık hissi, ham bir aciliyet yaratıyor. Neredeyse bedenlerinin altındaki toprağın pürüzlü dokusunu, havanın soğukluğunu hissedebiliyorum. Arka plandaki çıplak, iskeletimsi ağaç, ıssızlığa katkıda bulunuyor, dalları belirsiz bir geleceğe işaret eden iskelet parmakları gibi.