Bu etkileyici baskıda, üç grotesk, neredeyse peri benzeri figür, karanlık ve boğucu bir mekânda toplanmış. Ortadaki karakter, abartılı uzuvları ve hem büyüleyici hem de rahatsız edici, sinsi bir gülümsemeyle delice bir enerji yayıyor. Sol tarafta bir figür, açlık ve umutsuzluğun garip bir karışımını yansıtarak sabırsızca bir kaptan bir şeyler yudumluyor; sağdaki kapüşonlu varlık ise elinde bir kadeh tutup sinsi bir şekilde gülerken sakince izliyor. Barlar ardına alınmış küçük, sade oda hapsedilmişliği, belki bir hapishaneyi ya da akıl hastanesini çağrıştırıyor ve bu sahnenin korkutucu havasını artırıyor. Koyu siyahlar ve mat kahverengilerle hâkim olan monokrom renk paleti, bu figürleri gölge ve biçimlerden çıkarıyor; kazıma çizgileri buruşuk yüzlere ve yıpranmış giysilere doku ve hayat katıyor. Bu baskı tekniğinin hamlığı ve anlık etkisi, izleyiciyi rahatsız edici, neredeyse kabusvari dünyaya çekiyor.

Kompozisyon sıkışık, tüm dikkat bu tuhaf yaratıkların garip etkileşimlerine odaklanmış; kemerli tavan ve üstteki kafeslerin çapraz çizgileri aşağıdaki çılgınlığı zar zor sınırlıyor. Duygusal olarak, baskı, karanlık mizah ve insanın düşük içgüdülerine yönelik keskin bir eleştiriyi iletir. Sanatçının toplumsal karışıklıklar ve insan aptallığıyla yüzleştiği bir dönemde yaratılmış olan bu eser, grotesk toplumsal yüzleri ortaya koymak için karikatür ve sembolizmin usta bir örneği. Kahkaha, açlık ve hapis arasında geçen bu karışım, esrarengiz ve absürt bir duygusallık yaratır ve onu 18. yüzyıl sonu İspanyol grafik sanatının güçlü bir toplumsal yorum örneği yapar.