Alacakaranlık ışığıyla yıkanmış sahne, gotik kemerler ve süslü sütunlarla çevrili karmaşık mimari detayların kompozisyonu çerçevelediği büyük, loş bir salonda açılıyor. Ortada, güç ve ciddiyeti simgeleyen parıldayan giysiler giymiş asil bir figür tahtta yükseliyor. Ön planda, süzülen giysileri ve zarif hareketleriyle büyüleyici ve hakimiyet dolu anı yakalayan bir kadın zarifçe dans ediyor. Renk paleti mutedil ama zengin; derin oker, maviler ve gümüşler karışarak gizem ve gösterişle dolu bir atmosfer yaratıyor. Sanatçının fırça darbeleri detaylı ama eterik; gerçekçilik ile düşsel bir sis arasında dengeli, izleyiciyi bu efsanevi hikayeye çekiyor.

Tablonun duygusal etkisi derin; gerilim ve görkem, neredeyse ritüel bir ciddiyetle birleşiyor. Tarihsel olarak bu eser, kutsal metinler ve mitolojik anlatımlardan besleniyor, baştan çıkarıcılık ve politik entrikalarla dolu kritik bir anı betimliyor. Kompozisyon, dansçının uzanmış kolundan tahtta oturan figüre doğru bakışı ustalıkla yönlendirerek güç, arzu ve ölümcül sonuçlar hakkında sessiz bir hikaye anlatıyor. Genel etki, izleyiciyi zengin sembolizm ve görkemli dokularla dolu geçmiş bir dönemin içine çeken sürükleyici bir anlatı.