Batmakta olan güneşin altın ışıklarıyla yıkanmış bu büyüleyici sahne, kara, deniz ve gökyüzünün muhteşem bir uyum içinde birleştiği sakin bir koyu ortaya koyuyor. Güneş, ufkun tam kenarında, su yüzeyinde dans eden sıcak kehribar ışığı yayarak gözleri, iki figürün bulunduğu küçük bir tekneye uzanan parıldayan yolda takip etmeye davet ediyor. Ön plandaki kayalık kıyı dokularla dolu—düzensiz taşlar ve doğal bir kemer biçimindeki kayalar su kenarını çerçeveliyor, birkaç figür düşünceli bir şekilde oturmuş, belki hikayeler paylaşıyor ya da çevredeki güzelliği içine çekiyor. Solda, bir villa uçurumlara yaslanmış, sık ağaçlar tarafından kısmen gizlenmiş, huzurlu bir inziva hissi veriyor. Gökyüzü, kenarları alevli tonlarla aydınlatılmış kabarık bulutların dramatik bir tuvali olup, ışık ve gölge arasında nefes kesici bir kontrast yaratıyor.

Sanatçının ışık ve gölgeyi ustaca kullanımı bu kompozisyonu yüceltiyor; sıcak ve soğuk tonların hassas dengesi hem sakinlik hem de büyüklük duygusu uyandırıyor. Kayaların ve bitki örtüsünün zengin toprak tonları, gün batımının parlak sarı ve turuncu renkleriyle kontrast oluştururken, uzaktaki deniz ve gökyüzünde ince mavi ve mor tonlar var. Kompozisyon, izleyicinin bakışını ayrıntılı ön plan figürleri ve kayalardan geniş okyanus ve ufka doğru yönlendirerek derinlik hissi yaratıyor ve düşünmeye davet ediyor. Duygusal etki derin; neredeyse şiirsel, nostaljik bir sakinlik var, doğanın geçici güzelliği ve insanın dinginliğinin bir anını yakalıyor. Bu eser, romantik geleneğe uygun olarak doğanın yüce gücünü ve insan ile çevresi arasındaki samimi bağı kutluyor.