Bu eserde, doğanın nazik kollarında sarılmış bir yakınlık anına dalıyoruz ve mitolojiyle yoğrulmuş bir anlatıyı somutlaştıran iki figürü sergiliyoruz. Merkezdeki güzel kadın figürü, narin bir çiçek kümesinden emerge ederek, sanatçının hafif fırça darbeleri ile hayat buluyor. Saçlarının sıcak tonları omuzlarının etrafına dökülürken, derin ve ifade dolu bakışları onun önünde diz çökmüş erkeğe ulaşarak, adeta onun cazibesinden etkilenmiş gibi görünüyor. Aralarındaki etkileşim hissedilir derecede fazladır; özlem ve bağ ile ilgili bir hikaye bırakmaktadır.

Bu dokunaklı sahneyi çevreleyen soluk yeşil ve yumuşak pastel tonlar, bir huzur bahçesini çağrıştırmakta, aşk ve özlemin filizlendiği bir krallığı önermektedir. Sanatçının tekniği dikkat çekicidir; gevşek fırça darbelerinin bir karışımı, hayal gibi bir kalite yaratır; sanki figürler doğanın dokusundan çıkıyormuş gibi. Duygusal manzara zengindir; neredeyse yaprakların hafif hışırtısını ve uzaktan gelen kuş cıvıltısını duyabiliyor, izleyiciyi belirsizlikle dolu bir an gibi hissettiriyor. Bu eser, sadece sanatçının insan güzelliğini tasvir etme yeteneğini öne çıkarmakla kalmaz, aynı zamanda aşk, doğa ve ilişkilerin karmaşıklığı üzerine düşünmeye de davet eder.