Bu eser, dokulu ve neredeyse dokunulabilir bir peyzaj sunan incelikli gravür teknikleriyle tasvir edilmiş dramatik bir dağ manzarasını gözler önüne seriyor. Yüksek ağaçlar, eserin sol ve sağ kenarlarını çerçeveleyerek yoğun detaylı yapraklarıyla (çapraz taramalar kullanılarak) betimlenmiş. Orta mesafede, sarp kayalardan dökülen görkemli bir şelale var; şelalenin etrafında, hikaye ve gizem duygusu uyandıran ince ayrıntılarla bir grup eşkıya yer almakta. Yoğun ormanın arasından yuvarlak bir kule ve uzaklarda bir kale görünüyor; bu da sahneye romantik, ortaçağ atmosferi katıyor. Gökyüzü, ince yatay çizgilerle dekore edilmiş, sakin bir öğleden sonra atmosferini yansıtıyor.

En dikkat çekici olan ise yalnızca titiz detay değil, aynı zamanda katmanlı kompozisyon; izleyicinin gözü, ön plandaki koyu ormandan başlayarak coşkulu suya, ardından eski yapılara ve nihayetinde sisli uzak dağ zirvelerine uzanıyor. Monokrom sepya tonlar sıcaklık ve zamansızlık hissi vererek nostalji ve gizem uyandırıyor. Bu eser, 18. yüzyılın doğanın yüce gücüne duyduğu hayranlığı ve insan tarihiyle vahşi manzaraların kesişimini ustalıkla yakalıyor; macera ve huzuru aynı anda hissettiriyor.