Bu büyüleyici tabloda, bir şemsiye tutan bir kadınla karşılaşıyoruz. Bu kadın, izleyiciye zarafet ve incelik yayıyor. Sanatçı, hafif ve havadar bir dokunuş kullanarak, akıcı fırça darbeleriyle renklerin uyum içinde karışmasına olanak tanıyor ve bu da bir hareket ve canlılık hissi yaratıyor. Kadının ifadesi huzurlu, ancak ince bir gülümsemenin dudaklarını süslemesiyle birlikte, biraz da oyunbazlık hissi var. Açık renkli, çizgili bir bluzu var ve dikkat çekici bir kırmızı fiyonkla süslenmiş; bu fiyonk, etrafındaki daha yumuşak tonlarda odak noktası haline geliyor.

Renk paleti genel olarak yumuşak; sakin yeşiller ve pastel tonları, baharda belki bir park veya bahçedeki huzurlu bir dış mekan sahnesini yansıtıyor. Renoir'ın ışığın oyununu yakaladığı şekilde, şemsiyeden parlayan ve kadının özelliklerini yumuşatan bir ışıltı yaratıyor; bu, sıcak ve samimi bir atmosfer oluşturuyor. Bu eser basit bir portre değil; izleyiciyi kişisel bir düşünceye davet edecek şekilde, hayatın huzuru ve güzelliğini yansıtan bir şekilde tasarlanmıştır. İzleyici ile bir etkileşim yaratıyor ve nostaljik bir duygu ile anın canlılığını birleştiriyor; bu, Renoir'ın sanatsal mirasının bir özelliğidir.