Na tym uroczym obrazie spotykamy kobietę trzymającą parasol, emanującą wdziękiem i elegancją, które przyciągają uwagę widza. Artysta stosuje lekki i eteryczny dotyk, z płynącymi pociągnięciami pędzla, które pozwalają kolorom harmonijnie się ze sobą łączyć, tworząc wrażenie ruchu i witalności. Wyraz twarzy kobiety jest spokojny, ale dostrzegamy również nutę swawoli, szczególnie uwydatnioną w subtelnym uśmiechu, który zdobi jej usta. Jest ubrana w jasną bluzkę w paski, podkreśloną odważną czerwoną kokardą, która przyciąga uwagę, stając się punktem centralnym wśród łagodniejszych odcieni wokół niej.

Paleta kolorów jest przeważnie delikatna, z łagodnymi zieleniami i stłumionymi pastelami, które odzwierciedlają spokojny krajobraz na świeżym powietrzu, być może w parku lub ogrodzie wiosną. Sposób, w jaki Renoir uchwycił grę światła—błyszczącego na parasolu i łagodzącego cechy kobiety—tworzy ciepłą i przytulną atmosferę. To dzieło sztuki nie jest tylko portretem; ucieleśnia ducha impresjonizmu—gdzie relaks i piękno życia są przedstawiane w sposób zachęcający do osobistej refleksji. Resonuje z widzem, łącząc poczucie nostalgii z witalnością chwili obecnej, co jest znakiem rozpoznawczym artystycznego dziedzictwa Renoira.