Bu canlı tasvirde, iki genç kadın sakin bir dış mekanda bulunuyor ve her biri kendi dünyasına dalmış. Biri yemyeşil otlar üzerinde uzanmış, başını rahatça koluna koyarak dinleniyor; diğeriyse dik bir şekilde oturuyor, dudağına bir kadeh kaldırmış, belki bir içecek yudumlayarak ya da bir düşünceye dalmış. Işık ve gölgenin oyunu, giysileri üzerinde nazikçe dans ediyor; elbiselerinin akıcı mavi ve beyaz tonları, sıcak yaz günlerini hatırlatacak şekilde kaygısız bir boş zaman hissi uyandırıyor. Sanatçı, bu iki arkadaşın etrafında dönen canlı sohbetlerin hayalini kurmamıza izin vererek, neşe ve hafifliğin özünü yakalıyor.

Kompozisyon, sahneyi canlandıran ifade dolu fırça darbeleriyle dolup taşıyor; özellikle otların dalgalanma şekli ve yukarıda yüzen bulutlar dikkat çekici. Renoir'in renk kullanımı, duygusal atmosferi güçlendirerek; sıcak, zengin tonlar ferahlatıcı vurgularla harmanlanarak davetkar ve huzurlu bir ortam yaratıyor. Bu tablo adeta nefes alıyormuş gibi; uzaktan gülüşler ve hafif rüzgarda yaprakların hışırtısını duyabiliyoruz. İzlenimcilik döneminin yükselişte olduğu sırada boyanan bu eser, günlük yaşamın bir anını yansıtıyor ve Renoir'ın sadelik ve doğallık içinde güzelliği aktarma becerisini ortaya koyuyor.