Bu etkileyici sahne, geleneksel bir pazarın hareketli enerjisini yakalıyor; bir kadın, tezgâhının üzerinde dikkatle eğilmiş, etleri özenle dilimliyor. Sanatçının fırça darbeleri zengin ve dokulu; figürlere ve çevrelerine hayat vermek için yumuşak ama canlı renklerin mozaiğini kullanıyor. Koyu kahverengiler, griler ve derin kırmızılarla hakim olan toprak tonları paleti, sahnenin mütevazı ve günlük doğasını iletirken, sıcaklık ve özgünlük katıyor. Kompozisyon canlı ama dengeli; merkezdeki figürün duruşu bakışı içeri çekerken, çevredeki pazar sakinleri ve asılı etler derinlik ve bağlam ekleyerek günlük emek ve topluluk etkileşiminin içine çekici bir anlık görüntü yaratıyor.

Teknik, özellikle kumaş ve dokuların işlenmesinde detaylara özen gösteren izlenimci dokunuşlarla birleşiyor; anı hem anlık hem de özenle yakalıyor. Duygusal etki ince ama güçlü; kadının işindeki sessiz bir onur ve etrafındaki topluluk atmosferi hissediliyor. Tarihsel olarak, bu eser 19. yüzyıl pazar yaşamına bir pencere açıyor, sosyal ve ekonomik gerçekleri samimi ve insani bir bakış açısıyla yansıtıyor. Sanatçının basit, günlük bir eylemi düşünceli bir takdire değer bir konuya yükseltme yeteneğinin kanıtı olarak duruyor; günlük yaşamın güzelliği ve ritmini ortaya koyuyor.